انواع روش تهیه قیر امولسیون در کرج و تهران

انواع روش تهیه قیر امولسیون در کرج و تهران: روش تهیه قیر امولسیون: امروزه دو روش متداول برای تهیه قیر امولسیون موجود است.در روش اول که به روش مخلوط کن سریع موسوم می باشد بعد از آن که قیر مورد نظر تا حدود ۱۰۰ درجه سانتی گراد گرم شد به طور  همزمان با جریان آبی که حاوی مقدار کمی از یک ملح قلیایی می باشد به درون محفظه ای وارد می شود. در این محفظه قیر مذاب و آب به کمک پروانه ای که در درون محفظه قرار دارند و با سرعت زیادی می چرخد با هم مخلوط می شوند.قیر امولسیون ساز در این روش در اثر فعل و انفعالات شیمیایی که بین ملح قلیایی موجود در آب و مواد اسیدی موجود در قیر صورت میگیرد به وجود می آید.کیفیت قیر امولسیون که با روش مخلوط کن سریع تهیه می گردد بستگی زیادی به جنس و ترکیبات شیمیایی قیر اولیه دارد. اندازه گلبول های قیر امولسیون به دست آمده در این روش بین ۱ تا ۱۰ میکرون بوده و قیر امولسیون حاصل در مقایسه با روش دیگر کاملا یکنواخت نمی باشد.

انواع روش تهیه قیر امولسیون در کرج و تهران

 روش تهیه قیر امولسیون: آب و قیر با یکدیگر مخلوط نمی­شوند، اما تکنولوژی ساخت قیر امولسیون این فرآیند را امکان­ پذیر می کند که درصد متنابهی از قیر در فاز پیوسته آب پراکنده گردد. ترکیبی  به نام امولسیفایر، ذرات قیر را به طور باردار (بار الکتریکی) در فاز پیوسته آب معلق و پایدار نگه می­دارد. در این مخلوط، قیر در آب حل نمی شود بلکه به صورت گلبول هایی بسیار ریز در آب شناور می­گردد. در برخی موارد امکان دارد همراه با امولسیفایر، ماده پایدار کننده نیز استفاده شود.قیر امولسیون عمدتاً از نوع امولسیون های روغن در آب می باشند که قیر در فاز آب پراکنده می­باشد.در این نوع قیر امولسیون، مقدار قیر بستگی به کاربرد آن دارد که معمولاً از حداقل ۵۵ درصد تا حداکثر ۶۵ درصد تغییر پیدا می­کند.

شرکت گوهرابنیه پایتخت آماده خدمت رسانی به شما عزیزان میباشد،شماره تماس کارشناس فنی :09121754110

روش تهیه قیر امولسیون: مزیت قیر امولسیون نسبت به قیرهای محلول عبارتند از : 1: عدم نیاز به فرآیند گرمادهی هنگام استفاده 2: عدم نیاز به حلالهای نفتی 3: عدم آتشگیری هنگام نگهداری و حمل و اجرا 4: عدم آلودگی محیط زیست 5: امکان کاربرد در شرایط مرطوب 6: کاربردهای گسترده در راهسازی و راهداری
قیر امولسیون از نظر سرعت شکسته­ شدن به سه دسته : 1: تندشکن 2: کندشکن 3: دیرشکن
و از نظر بارالکتریکی ذرات معلق قیر به سه نوع: 1: کاتیونی 2: آنیونیک 3: غیریونی طبقه ­بندی می­شوند.

از آنجایی که امولسیفایرها مواد شیمیایی با سطح فعال می باشند پس بار الکتریکی قیر امولسیون را مشخص می­نمایند. در تهیه قیر امولسیون، مقدار جزئی از این ماده شیمیایی به منظور تسهیل در تشکیل گلبول های قیر و تعلیق پایدار به آن اضافه می­گردد.

انواع روش تهیه قیر امولسیون در کرج و تهران

امروزه دو روش برای تهیه قیر امولسیون در راهسازی متداول است که عبارتند از: 1: روش پیوسته 2: روش پیمانه ای

تفاوت اصلی این دو روش در آن است که در تهیه قیر امولسیون به روش پیوسته، فاز قیری و فاز آبی به طور لحظه ای آماده و به سیستم تولید تزریق می­شود. در صورتیکه در روش پیمانه ای فاز آبی به طور مجزا در دو پیمانه آماده شده و با فاز قیری بطور لحظه ای در آسیاب کلوئیدی مخلوط می­شود. در فرآیند تولید قیر امولسیون ، محلول امولسیون ساز و قیر از درون آسیاب عبور داده می شوند تا امولسیون ساخته شود.پمپ ها، محلول امولسیون ساز و قیر را وارد آسیاب می کنند.محلول امولسیون ساز شامل آب، امولسیون ساز، اسید و در صورت لزوم پایدار کننده است که با دقت و با نسبت های متناسبی مخلوط می شوند تا محلول یکنواخت با درجه اسیدی مورد نظر بدست آید.قیر مورد استفاده می تواند قیر خالص یا قیر مخلوط شده با یک حلال نفتی مانند نفت سفید یا گازوئیل و یا روغن های گیاهی باشد. امولسیون خارج شده از آسیاب داغ است. لذا قبل از انتقال به مخزن ذخیره باید وارد مبدل­ های حرارتی شده تا به دمای متناسب برسد و سپس وارد مخزن ذخیره گردد.امولسیون قیر از مخلوط کردن قیر و آب به کمک یک ماده امولسیون ساز به دست می آید. قیر در این نوع مخلوط در آب حل نشده بلکه به صورت گلبول یا کره هایی به قطر یک صدم تا یک هزارم میلی متر در آب شناور می شود. به کار بردن ماده امولسیون ساز که معمولا ملح قلیایی یک اسید آلی و یا نمک آمونیوم و یا نمک آمین است باعث می شود که سطح دانه های قیر باردار شده و نیروی دافعه ای بین آنها به وجود بیاید که مانع از به هم پیوستن و در نتیجه لخته شدن قیر شود.امولسیون هایی که با استفاده از املاح قلیایی اسیدهای آلی ساخته می شوند موجب به وجود امدن بار ذره ای منفی در سطح دانه های قیر شده و از این جهت این نوع امولسیون ها به امولسیون های آنیونی موسوم هستند. از طرف دیگر استفاده از نمک های آمونیوم یا آمین موجب به وجود آمدن بار ذره ای مثبت در سطح گلبول های قیر شده و این امولسیون ها را امولسیون های کاتیونی می نامند.گاهی اوقات برای افزایش پایداری امولسیون های قیر در برابر لخته شدن و به هم پیوستن دانه های قیر به آنها مواد پایدار کننده نظیر صابون های پتاسیم اضافه می کنند. افزودن مواد پایدار کننده سبب می شود که امولسیون قیر پس از مصرف بهتر دانه های مصالح سنگی را اندود کرده و همچنین پایداری امولسیون انبار شده نیز بیشتر شود.