اجرای روکش قیر امولسیون قابل رسوب در سطوح جاده ها : امولسیون، مخلوطی از دو مایع غیر قابل امتزاج است که یکی از این مایعات به صورت ذرات ریزی، در مایع دیگر معلق می باشد. مایع معلق شده را فاز داخلی یا فاز غیر پیوسته و مایع دیگر را فاز خارجی یا فاز پیوسته می نامند. امولسیون ها به لحاظ نوع فاز معلق به دو دسته آب در روغن و روغن در آب تقسیم می شوند. در امولسیون ها به روش های مختلف می توان مشخص نمود که کدام فاز پیوسته و کدام فاز غیر پیوسته است. جهت تعادل دو فاز داخلی و خارجی در امولسیون و یا به عبارت دیگر برای ساخت امولسیون و حفظ ثبات این دو فاز به صورت معلق، موادی به مخلوط دو مایع افزوده می شود که امولسیون ساز یا امولسیفایر نامیده می شود. در بعضی موارد لازم است که پایداری امولسیون را افزایش داد به این منظور ماده دیگری به نام پایدار کننده به امولسیون اضافه می گردد.  

اجرای روکش قیر امولسیون قابل رسوب در سطوح جاده ها

با این حال ، سطح چنین بسترهایی که امولسیون قیر بر روی آن اعمال می شود ، عموماً چنان آبگریز است که در صورت وجود آب کافی ، چسبندگی قیر در آن دشوار خواهد بود. بنابراین ، لازم است قبل از رسوب قیر ، آب تبخیر و خارج شود. این بدان معنی است که ، زمانی برای خشک کردن به حدی که قیر بتواند رسوب کند پس از آماده سازی بستر لازم است و بنابراین مدت زمان خشک شدن طولانی خواهد بود. در صورت افزودن شرایطی مانند رطوبت زیاد و دمای پایین ، مدت زمان ساخت و ساز طولانی تر می شود. علاوه بر این ، اگر در طی دوره بارندگی بارندگی وجود داشته باشد ، قیر کاربردی قادر به رسوب روی سطح بستر نخواهد بود ، اما احتمالاً از بین می رود. علاوه بر این ، در صورتی که مساحت سنگدانه ریز یا خاک بزرگ باشد و امولسیون درجه اختلاط با یک ماده متخلخل مخلوط شود ، آب در امولسیون به سرعت با جذب آب در منافذ با عمل مویرگی و خیس شدن حذف می شود. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.

روکش قیر امولسیون, عایق رطوبتی امولسیونی

مزایای امولسیون های قیر نسبت به قیرهای محلول عبارتند از :

۱-عدم نیاز به فرآیند گرمادهی هنگام استفاده

۲-عدم نیاز به حلالهای نفتی

۳-عدم آتشگیری هنگام نگهداری و حمل و اجرا

۴-عدم آلودگی محیط زیست

۵-امکان کاربرد در شرایط مرطوب

۶-کاربردهای گسترده در راهسازی و راهداری.

از سطح ماده ای که قرابت بین ماده مرطوب همانطور که در بالا ذکر شد و قیر کوتاه خواهد بود و بنابراین ذرات قیر موجود در امولسیون تنها با یکدیگر ترکیب می شوند ، اما قادر به انجام عمل یک ماده اتصال دهنده نیستند بین مواد و در صورتی که قیر در اثر عمل آب مانند آب باران یا آب زیرزمینی قرار داشته باشد به دلیل خاصیت فوق الذکر ذاتی در سنگدانه است. ، قیر از سطح مصالح جدا می شود.