ویژگی های قیرهای محلول و قیر امولسیونی : قیر امولسیونی در اصل مخلوطی از قیر و آب است که غیر قابل امتزاج بوده و قیر در آن به شیوه ذرات بسیار ریز معلق وجود خواهد داشت. در تعریف دیگر میتوان گفت قیر امولسیونی ترکیبی قیر خالص نفتی، حلال، آب، امولسیفایر و اسید است که با استفاده از آسیاب کلوئیدی با دور چند هزار rpm مخلوط میشوند. در این مخلوط قیر به عنوان فاز داخلی یا غیر پیوسته و آب به عنوان فاز خارجی یا پیوسته شناخته میشود. قطر دانههای قیر در این ترکیب بین 001/0 تا 002/0 میلی متر بوده و هرچه این قطر کمتر باشد، امولسیون مرغوبیت بیشتری خواهد داشت.
قیرهای محلول MC (Medium Curing) یا قیرهای محلول کندگیر نوعی از قیرها هستند که در تولید آنها از حلالهای نیمه سنگین مانند نفت سفید استفاده میشود. حلال نیمه سنگین در مقایسه با بنزین، نفتا و … دیرتر تبخیر میشود و همین امر باعث میشود که این قیرها از ویژگیهای منحصربهفردی برخوردار باشند. قیرهای محلول MC بر اساس مقدار گرانروی سینماتیک و همچنین سانتی استوکس به 5 دسته MC30، MC70، MC250، MC800 و MC3000 تقسیم میشوند. هرچقدر میزان حلال قیر MC کمتر باشد، روان تر خواهد بود و با افزایش میزان حلال قیر سیالیت کمتری خواهد داشت. قیرهای امولسیون همانند دیگر انواع قیرها میتواند ویژگی های منحصربهفردی داشته باشد که از مهمترین آنها را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد:
قیر امولسیون معمولاً با استفاده از آسیاب کلوئیدی ساخته می شود که قیر را با آب و امولسیفایر مخلوط می کنند. در این فرآیند، قیر به صورت قطرات بسیار ریز آسیاب می شود که به راحتی می توانند در آب معلق شوند. با افزودن امولسیفایرها، قطرات قیر سازگارتر با آب می شوند. قطرات آب نیز به قطرات ریز قیر نزدیکتر میشوند و اطمینان حاصل میکنند که محصول نهایی قیر به اندازه کافی پایدار است. در فرآیند تولید، عوامل زیادی مانند اندازه قطرات، افزودن مواد شیمیایی و دمای اجزای مختلف به دقت کنترل میشوند.