فروش قیر محلول و قیر امولسیونی در راهسازی : قیرها با توجه به نوع و درجه از جامدات ترد و شکننده تا مایعات روان تولید می شوند. قیری که در راهسازی استفاده می شود معمولا حد وسط دو حالت جامد و مایع می باشد. قیرهای راهسازی در دمای محیط به صورت جامد یا شبه جامد است ولی آن را می توان با گرم کردن یا اضافه کردن حلال نفتی یا امولسیون سازی با آب به صورت مایع در آورد.  امولسیون تهیه شده متشکل از دو فاز پیوسته شامل آب و ماده امولسیون ساز و ناپیوسته شامل قیر می باشد. در  امولسیون های قیری، قیر با مقدار بسیار کم مواد امولسیون ساز به صورت دانه های بسیار ریزی در آب پخش می شود و پس از پخش شدن روی مصالح سنگی شکست قیر اتفاق می افتد و قیر خالص باقی می ماند.  

فروش قیر محلول و قیر امولسیونی در راهسازی

قیر امولسیون با مخلوط کردن قیر و آب و یک ماده امولسیون‌ ساز به‌دست می‌آید. مقدار ماده امولسیون ساز بسیار کمو در حدود ۰٫۳ تا ۰٫۵ درصد وزن قیر می‌باشد. مقدار آب مصرفی این نوع قیر در حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد وزن قیر می‌ باشد. ماده امولسیون‌ساز معمولاً یک نمک قلیایی اسیدهای آلی یا نمک آمونیم است که باعث باردار شدن ذرات قیر می‌شود. به این ترتیب ذرات قیر در اثر بار القایی یکدیگر را دفع می‌کنند و به‌صورت کره‌هایی با قطر یک‌صدم تا یک‌ هزارم میلی‌متر در آب شناور می‌ شوند. استفاده از این نوع قیر، باعث کاهش آلایندگی محیط زیست می‌شود و چون از نفت یا حلال‌ های قابل اشتعال استفاده نمی‌ شود، خطر اشتعال در حین حمل و نقل قیر کاهش می‌یابد. از قیر امولسیونی برای آسفالت سرد در محیط‌های مرطوب یا برای عایق کاری استفاده می‌ شود که در این صورت باید دوباره به آن آب اضافه کرد و محتوای آن را به حدود ۶۵ درصد رساند. قیر معمولاً در دو حوزه راه‌ سازی و عایق‌ کاری به کار می‌رود. حدودا ۹۰ درصد از قیر تولیدی، در حوزه راهسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصارف عایق‌ کاری، تنها ۱۰ درصد از مصرف قیر را به خود اختصاص می‌ دهد. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.

تفاوت قیر امولسیون و محلول, عایق های قیر امولسیون

قیرهای امولسیون در مقابل یخ زدگی بایستی محافظت گردند در صورتیکه قیرهای محلول این محدودیت را ندارند. استفاده از قیرهای محلول در شرایط نمناکی و رطوبت هوا مناسب نمی باشد.  قیرهای امولسیون ممکن است بدلیل وجود جسم خارجی در مخزن و یا دلایل دیگر شکسته و آب آن جدا شده و از این نظر حساس هستند و پس از شکست عملاً غیرقابل بهره برداری هستند. در صورتیکه قیرهای محلول از دوام بهتری برخوردار هستند.