انواع روش های عایق بندی دیوارهای جانبی ساختمان

انواع روش های عایق بندی دیوارهای جانبی ساختمان : عایق کاری در مفهوم کلی ، عبارت است از عملی که باعث جلوگیری از نفوذ عوامل خارجی به محیط داخل و بالعکس ، می شود. و عایق به ماده ای گفته می شود که مسئولیت این کار را بر عهده می گیرد و مانع از نفوذ عوامل به داخل و خارج می شود. بر اساس مقررات ملی ساختمان ، عایق کاری به عنوان یکی از ضروری ترین اقدامات در اجرای یک پروژه ساختمانی می باشد و امروزه با توجه به نیاز برای صرفه جویی در انواع انرژی ، ضرورت بعضی از عایق کاری ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. عایق کاری برای حفظ ایمنی ، آرامش و آسایش ساکنین یک ساختمان نیازی ضروری می باشد.  انواع روش های عایق بندی دیوارهای جانبی ساختمان

همه‌ی مصالح بنایی تا حدودی متخلخل هستند و آب را به داخل خود جذب می‌کنند. این آب به همراه املاحی که در آن محلول هستند موجبات تخریب دیوار را فراهم می‌کنند. بعضی از مصالح کمتر تحت تاثیر رطوبت محیط قرار می‌گیرند. سنگ‌های ساختمانی بسیار کمتر از آجر آب محیط را به خود جذب می‌کنند. بطور کلی علت جذب رطوبت مصالح ساختمانی به میزان تخلخل و وجود حفره ‌های آوند گونه و همچنین تماس مستقیم مصالح با آب و یا مصالح مرطوب است. لذا می‌باید ما بین جسم مرطوب و مصالح یا اجزا ساختمانی مورد نظر صفحه‌ای قرار دهیم که مانع از عبور رطوبت شوند. به آن دسته از مصالحی که مانع از عبور رطوبت و آب می‌شوند ، عایق رطوبتی می‌گویند. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.

عایق بندی دیوارهای جانبی ساختمان, عایق کاری در دیوارها

انواع عایق کاری :

امروزه عایق کاری ، بیشتر در سه مبحث صورت می گیرد :

1. عایق کاری رطوبتی.

2. عایق کاری حرارتی.

3. عایق کاری صوتی.

به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت به دیوار‌های جانبی ساختمان از طریق بدنه‌ی دیوار، باید بدانیم که این رطوبت از دو جبهه جذب دیوار می‌شود. اول از طریق آب جاری در کنار ساختمان و یا نفوذ تدریجی آب حاصل از ذوب شدن برف‌هایی که در کنار دیوار انباشته می‌شوند و دوم از طریق جذب رطوبت موجود در خاک مجاور دیوار، خصوصا در مورد ساختمان‌هایی که دارای زیر زمین هستند. در مورد اول که خطر یخبندان و تخریب ناشی از انبساط آب جذب شده، در داخل مصالح دیوار نیز می ‌رود از ازاره استفاده می‌کنیم. در قسمت خارجی دیوار در محل اتصال به کف، به دلیل تماس مستقیم با آب باران و برف‌، و قرار گرفتن در معرض ضربه‌های احتمالی، با مصالح مقاومی‌ مانند پلاک‌های سنگی یا بتنی اجرا می‌شود، و به آن ازاره می‌گوییم. در این جزئیات‌، حداقل ارتفاع ازاره از کف تمام شده خارج برابر با ۳۰ سانتیمتر در نظر گرفته شده است‌، که این مقدار با توجه به میزان بارندگی و میزان برف هر منطقه متغیر بوده است.